آیت الله دستغیب: کسانی که از خدا دورهستند، به بندگانش فخر می‌فروشند

جرس: آیت الله علی محمد دستغیب، طی سخنانی در شب دوم محرم، ضمن بیان این نکته که "خداوند به همه انسانها قدرت اختيار عطا كرده"، خاطرنشان کرد "کسانی که از خدا دور و با او بیگانه‌اند، به بندگان خدا فخر می‌فروشند و سر از بندگی پروردگار برمی‌تابند."

به گزارش حیث سرو، این مرجع تقلید مردمی مقیم شیراز، طی سخنانی به مناسبت ماه محرم، همچنین تصریح کرد: "کسانی که در سایه ایمان راستین، صبر و استقامت می‌ورزند و عمل صالح انجام می‌دهند، نه در هنگام بلا مأیوس و ناسپاس می‌شوند و نه در هنگام نعمت و رحمت از شدت فرح و شادی خدا را فراموش می‌کنند و نه به بندگان خدا فخر می‌فروشند."

بر اساس این گزارش، آیت الله دستغیب در سخنان خود همچنین متذکر گردید "از يك سو حسين‏عليه السلام واسطه فيض پروردگار است و هر كس به حسين‏عليه السلام بياويزد بهره‏مند از فيض او مى‏شود، اما از سوى ديگر نبايد نقش مؤثر اصلى را از ياد برد و از پروردگار عالم غافل شد نبايد فراموش كرد كه حسين‏عليه السلام و ساير ائمه اطهارعليهم السلام و تمامى انبياى الهى، بندگان خداى تعالى هستند و از اين حيث هيچ تفاوتى با ديگر بندگان او ندارند."

این مرجع تقلید در بخشی دیگر از سخنان خود خاطرنشان نمود " كسانى كه از خدا دور و با او بيگانه‏اند اگر مدتى در سختى و فقر و مرض بيفتند يا مورد بى‏اعتنايى و بى‏مهرى ديگرن قرار گيرند، خيلى زود اميد خود را از دست مى‏دهند و به آسمان و زمين ناسزا مى‏گويند و اگر اندك اعتقادى به خدا داشته باشند، آن را از دست مى‏دهند؛ »لَيَؤُسٌ كَفُورٌ«. همچنين اگر بعد از همه شدتها ناگهان درهاى رحمت الهى به رويشان گشوده شود و عافيت يابند گمان مى‏كنند كه ديگر هيچ نقص و ضررى به آنها نمى‏رسد و تا هميشه دلخوش و كامروا باقى خواهند ماند لذا از اعماق وجود قهقهه مى‏زنند و از صميم قلب شادمانى مى‏كنند، به بندگان خدا فخر مى‏فروشند و سر از بندگى پروردگار برمى‏تابند و ديگر نه از خدا ياد مى‏كنند و نه از مرگ و نه روز جزا.
دقيقاً همچون يزيد پليد كه پس از ديدن رأس مقدس حضرت اباعبداللَّه الحسين‏ بساط شراب و طرب برپا كرد، خنده‏هاى مستانه نمود و با چوب خيزران بر لب و دندان مقدس حضرت زد و طى اشعارى وجود خدا و رسالت پيامبر خاتم‏صلى الله عليه وآله و حساب روز جزا را انكار كرد! «إنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ«.
اما كسانى كه در سايه ايمان راستين، صبر و استقامت مى‏ورزند و عمل صالح انجام مى‏دهند، نه در هنگام بلا مأيوس و ناسپاس مى‏شوند و نه در هنگام نعمت و رحمت از شدت فرح و شادى خدا را فراموش مى‏كنند و نه به بندگان خدا فخر مى‏فروشند.
اين افراد مى‏دانند كه هر بلا و مصيبتى كه به آنها مى‏رسد يا كفاره گناهانشان است يا موجب تعالى درجاتشان، لذا اگر ناراحت هم شوند صبر پيشه مى‏كنند.

آیت الله دستغیب افزود "از جهت مراتب معنوى نيز همه انسانها يكسان نيستند و تدبير خداوند براى هر كس مختلف است. مثلاً افرادى چون پيامبران و امامان، خلقت اوليه‏شان به گونه‏اى است كه دستخوش شيطان نمى‏شود و ابليس راه نفوذى به آنها ندارد، مگر در ترك اولائى. اين منّتى است كه خداوند بر بشر گذاشته، افرادى خاص را مأمور هدايت او كرده است.
بعضى ديگر، پيامبر نيستند اما خداوند آنها را معدن طلا قرار داده يعنى باطنشان همچون طلا مى‏درخشد، بى‏آنكه خود خبر داشته باشند، عده‏اى ديگر معدن نقره‏اند و عده‏اى معدن مس و سرانجام بعضى افراد معدن آهن هستند يعنى سخت و نفوذناپذير و بى‏ارزش. اما اين را هم نبايد فراموش كرد كه اولاً خداى تعالى فطرت اوليه انسانها را بر توحيد قرار داده است؛ »فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها: فطرت خدايى، فطرتى است كه خداوند بشر را بر آن آفريد«. (روم/30) ثانياً خداوند به همه انسانها قدرت اختيار عطا كرده، راه خير و شر را فراروى همگان باز گذاشته است پس هم پيامبران و ائمه قدرت خطاكردن و منحرف شدن دارند و هم سخت‏دل‏ترين افراد مى‏توانند به مدارج بلند ايمان دست يابند - البته با تلاش و همّت بيشتر - لذا راه خدا به روى هيچكس بسته نيست حتى زنازادگان.
به همين جهت گاهى بعضى افراد با تلاشها و مجاهدتها و رياضتهاى چندين ساله به مقاماتى معنوى دست مى‏يابند و به بعضى اسرار آگاه مى‏شوند اما بعضى ديگر صرفاً با رعايت واجبات و محرمات و گاه زير نظر استادى مجرب، در عرض مدت كوتاهى به همان ميزان يا حتى بيشتر، پيشرفت و نورانيت معنوى كسب مى‏كند."