مجتبی واحدی
سالگرد کودتای بیست و دوم خرداد در حالی فرا می رسد که آنچه در جریان مناظرات انتخاباتی ، توسط کروبی و موسوی مطرح یا پیش بینی شده بود به صورت اشکار در برابر چشمان مردم ایران قرار دارد و رسوایی روزافزون برای کارگزاران کودتافراهم نموده است . امروز دیگر برای اثبات رانت خواری های سیاسی واقتصادی دولت کودتا و حامیان آن ، تلاش زیادی لازم نیست زیرا بسیاری از مدعیان اصولگرایی برای تبرئه دیر هنگام خویش از همراهی با دولت فاسد وبی کفایت ، با یکدیگر مسابقه گذاشته اند و عده ای دیگر نیز که دوسال پیش ، موسوی را به خاطر افشای وجود «رمالی »و «جن گیری »در دولت مورد حمله قرار می دادند امروز به عوامل خود در قوه قضائیه دستور می دهند تا نزدیک ترین یاران احمدی نژاد را به اتهام همکاری با رمالان ، دستگیر و محاکمه نمایند . در این شرایط ، مردم ایران حق دارند با صدایی بلندتر از قبل ، آنچه را که در قالب رأی به موسوی و کروبی مطالبه کرده بودند فریاد بزنند والبته دو حق ضایع شده را نیز به آنچه در جریان فعالیت های انتخاباتی بیست و دوم خرداد در خواست کرده بودند بیفزایند . مردم ایران امروز دیگر در شعارهای خود سراغ « رأی دزدیده شده »خویش را نمی گیرند زیرا برای این حکومت مشروعیتی قائل نیستند تا حقوق ضایع شده خویش را از آن مطالبه کنند اما قطعآً در آینده ای نزدیک ، عوامل آن « رأی دزدی خونین » را به پای میز محاکمه خواهند کشید و در کنار آن ، وقاحت کسانی را به سخره خواهند کرفت که دو سال پیش ، با بی شرمی تمام ، مفاسد و بی کفایتی های افشا شده توسط کروبی و موسوی را تکذیب می کردند و امروز برای افزایش سهم خود از قدرت ، همان مفاسد را افشا می کنند. دعوت از مردم ایران برای راهپیمایی بیست ودوم خرداد ، نخستین گام در راستای محاکمه کودتاگران وحامیان آنهاست . بسیاری از مردم ایران علیرغم ایمان به وجود کاستی های فراوان در قانون اساسی وساختار های حکومت ، در بیست ودوم خرداد ۸۸ به پای صندوق های رأی رفتند و به این طریق ، فرصتی مجدد به حکومت دادند تا قابلیت اصلاح در قالب نظم موجود و تعریف شده در نظام را اثبات کند اما کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد و رفتار سرکوبگرانه بعد از آن نشان داد که کارگزاران نظام بیش از مخالفان آن ، به «اثبات ناکارآمدی ساختار های موجود »علاقه مند هستند .آنها با ارائه تفاسیر عجیب از قانون اساسی به خصوص در حوزه اختیارات رهبری ، عملا نشان داده اند که هر نوع تلاش برای اصلاح امور بر اساس قانون اساسی فعلی ، راه به جایی نخواهد برد . اکنون از روزهایی که کروبی بر لزوم ایجاد تغییراتی در قانون اساسی سخن می گفت دوسال می گذرد و شاید اگر تریبونی آزاد در اختیار شیخ شجاع قرار گیرد با اتکا به آنچه در دوسال اخیر با استناد به اصول قانون اساسی انجام شده ، اراده قوی تر خویش برای ایجاد تغییرات در قانون اساسی برای متوقف کردن « روند تضییع حقوق ملت با استناد به اختیارات قانونی حکومت » را فریاد بزند . البته همانگونه که در آخرین نوار ویدئویی شیخ آمده است او تحمیل هیچ عقیده ای به مردم را نمی پذیرد و در مورد قانون اساسی هم اگرچه خود بر ایجاد تغییرات مهم در آن تأکید کرده است اما تصمیم گیری در مورد آن را به عهده مردم می داند . راهپیمایی اعلام شده توسط شورای هماهنگی راه سبز امید ، گامی اساسی و البته ابتدایی در اعلام مطالبات گسنرده مردم از حاکمیتی است که در سالهای اخیر ، هر روز بیش از گذشته ، حقوق اساسی اقشار مختلف مردم را زیرپا گذاشته و به خاطر این تضییع حق نیز بر خود می بالد . شرکت هموطنان با دیدگاههای مختلف سیاسی ، نشان خواهد داد که « اعمال اراده ملت در اداره کشور» مطالبه ای همگانی است . حاکمیت فعلی هم اگر ازحداقل اعتماد به نفس بر خوردارباشد با کاهش میزان خشونت خود ، امکان وزن کشی واقعی میان طرفداران حاکمیت کودتایی وآزادیخواهان ایرانی را فراهم خواهد نمود . البته فریاد های همراه با عصبانیت دبیر فرتوت شورای نگهبان در تریبون نماز جمعه این هفته ، نشان می دهد مجموعه حاکمیت علیرغم اختلافات بی سابقه درون جناحی ، در موضوع سرکوب تحرکات مردمی با یکدیگر به تفاهم رسیده اند واز هماهنگی نحله های مختلف جنبش اعتراضی ایرانیان وحشت دارند . پس همه باهم با اعلام حمایت از راهپیمایی بیست و دوم خرداد ، بار دیگر خواب را از چشمان کودتاگران مستأصل دور کنیم . سخنگویان حاکمیت همچون روزنامه کیهان هم به جای تلاش نومیدانه برای القای اختلاف میان عناصر جنبش سبز (در مورد راهپیمایی بیست ودوم خرداد)، خود را برای روزهای آینده آماده کنند که ناچار خواهند شد به صورت علنی، حساب رئیس دولت کودتا را از حامی اصلی او جدا کنند و همه مفاسد و ناکار آمدی ها را به این « رئیس دست ساز » نسبت دهند شاید از این طریق ، نقش « رئیس جمهور ساز » در نابسامانی های روز افزون کشور تحت الشعاع قرارگیرد .
سالگرد کودتای بیست و دوم خرداد در حالی فرا می رسد که آنچه در جریان مناظرات انتخاباتی ، توسط کروبی و موسوی مطرح یا پیش بینی شده بود به صورت اشکار در برابر چشمان مردم ایران قرار دارد و رسوایی روزافزون برای کارگزاران کودتافراهم نموده است . امروز دیگر برای اثبات رانت خواری های سیاسی واقتصادی دولت کودتا و حامیان آن ، تلاش زیادی لازم نیست زیرا بسیاری از مدعیان اصولگرایی برای تبرئه دیر هنگام خویش از همراهی با دولت فاسد وبی کفایت ، با یکدیگر مسابقه گذاشته اند و عده ای دیگر نیز که دوسال پیش ، موسوی را به خاطر افشای وجود «رمالی »و «جن گیری »در دولت مورد حمله قرار می دادند امروز به عوامل خود در قوه قضائیه دستور می دهند تا نزدیک ترین یاران احمدی نژاد را به اتهام همکاری با رمالان ، دستگیر و محاکمه نمایند . در این شرایط ، مردم ایران حق دارند با صدایی بلندتر از قبل ، آنچه را که در قالب رأی به موسوی و کروبی مطالبه کرده بودند فریاد بزنند والبته دو حق ضایع شده را نیز به آنچه در جریان فعالیت های انتخاباتی بیست و دوم خرداد در خواست کرده بودند بیفزایند . مردم ایران امروز دیگر در شعارهای خود سراغ « رأی دزدیده شده »خویش را نمی گیرند زیرا برای این حکومت مشروعیتی قائل نیستند تا حقوق ضایع شده خویش را از آن مطالبه کنند اما قطعآً در آینده ای نزدیک ، عوامل آن « رأی دزدی خونین » را به پای میز محاکمه خواهند کشید و در کنار آن ، وقاحت کسانی را به سخره خواهند کرفت که دو سال پیش ، با بی شرمی تمام ، مفاسد و بی کفایتی های افشا شده توسط کروبی و موسوی را تکذیب می کردند و امروز برای افزایش سهم خود از قدرت ، همان مفاسد را افشا می کنند. دعوت از مردم ایران برای راهپیمایی بیست ودوم خرداد ، نخستین گام در راستای محاکمه کودتاگران وحامیان آنهاست . بسیاری از مردم ایران علیرغم ایمان به وجود کاستی های فراوان در قانون اساسی وساختار های حکومت ، در بیست ودوم خرداد ۸۸ به پای صندوق های رأی رفتند و به این طریق ، فرصتی مجدد به حکومت دادند تا قابلیت اصلاح در قالب نظم موجود و تعریف شده در نظام را اثبات کند اما کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد و رفتار سرکوبگرانه بعد از آن نشان داد که کارگزاران نظام بیش از مخالفان آن ، به «اثبات ناکارآمدی ساختار های موجود »علاقه مند هستند .آنها با ارائه تفاسیر عجیب از قانون اساسی به خصوص در حوزه اختیارات رهبری ، عملا نشان داده اند که هر نوع تلاش برای اصلاح امور بر اساس قانون اساسی فعلی ، راه به جایی نخواهد برد . اکنون از روزهایی که کروبی بر لزوم ایجاد تغییراتی در قانون اساسی سخن می گفت دوسال می گذرد و شاید اگر تریبونی آزاد در اختیار شیخ شجاع قرار گیرد با اتکا به آنچه در دوسال اخیر با استناد به اصول قانون اساسی انجام شده ، اراده قوی تر خویش برای ایجاد تغییرات در قانون اساسی برای متوقف کردن « روند تضییع حقوق ملت با استناد به اختیارات قانونی حکومت » را فریاد بزند . البته همانگونه که در آخرین نوار ویدئویی شیخ آمده است او تحمیل هیچ عقیده ای به مردم را نمی پذیرد و در مورد قانون اساسی هم اگرچه خود بر ایجاد تغییرات مهم در آن تأکید کرده است اما تصمیم گیری در مورد آن را به عهده مردم می داند . راهپیمایی اعلام شده توسط شورای هماهنگی راه سبز امید ، گامی اساسی و البته ابتدایی در اعلام مطالبات گسنرده مردم از حاکمیتی است که در سالهای اخیر ، هر روز بیش از گذشته ، حقوق اساسی اقشار مختلف مردم را زیرپا گذاشته و به خاطر این تضییع حق نیز بر خود می بالد . شرکت هموطنان با دیدگاههای مختلف سیاسی ، نشان خواهد داد که « اعمال اراده ملت در اداره کشور» مطالبه ای همگانی است . حاکمیت فعلی هم اگر ازحداقل اعتماد به نفس بر خوردارباشد با کاهش میزان خشونت خود ، امکان وزن کشی واقعی میان طرفداران حاکمیت کودتایی وآزادیخواهان ایرانی را فراهم خواهد نمود . البته فریاد های همراه با عصبانیت دبیر فرتوت شورای نگهبان در تریبون نماز جمعه این هفته ، نشان می دهد مجموعه حاکمیت علیرغم اختلافات بی سابقه درون جناحی ، در موضوع سرکوب تحرکات مردمی با یکدیگر به تفاهم رسیده اند واز هماهنگی نحله های مختلف جنبش اعتراضی ایرانیان وحشت دارند . پس همه باهم با اعلام حمایت از راهپیمایی بیست و دوم خرداد ، بار دیگر خواب را از چشمان کودتاگران مستأصل دور کنیم . سخنگویان حاکمیت همچون روزنامه کیهان هم به جای تلاش نومیدانه برای القای اختلاف میان عناصر جنبش سبز (در مورد راهپیمایی بیست ودوم خرداد)، خود را برای روزهای آینده آماده کنند که ناچار خواهند شد به صورت علنی، حساب رئیس دولت کودتا را از حامی اصلی او جدا کنند و همه مفاسد و ناکار آمدی ها را به این « رئیس دست ساز » نسبت دهند شاید از این طریق ، نقش « رئیس جمهور ساز » در نابسامانی های روز افزون کشور تحت الشعاع قرارگیرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر