همسر نسرین ستوده: ملاقات کابینی برای فرزندانم وحشتناک است
چکیده :نسرین از بدو ورود به زندان تخت نداشته و 9 ماه تمام است که روی زمین میخوابد تاکنون هیچ امکانی برای تحویل پوشاک یا لوازم شخصی در مدت 9 ماه گذشته (به غیر از تعدادی کتاب) هم مقدور نبوده و اجازه تحویل ابتداییترین لوازم زندگی به او را نیز تاکنون نداشته ایم. الان بیش از 32 نفر در فضای کوچکی به مساحت 40 تا 50 متر زندگی میکنند. ...
کلمه: رضا خندان که این روزها بدون همسرش نسرین ستوده، حقوقدان در تدارک برگزاری جشن کوچکی برای اوست از آخرین وضعیت او برایمان می گوید، پاسخهایش کوتاه است چرا که به قول خودش سرش خیلی شلوغ است او این روزها وظیفه نگهداری از فرزندان خردسالش را به عهده دارد و همزمان به کار بیرون از منزل و خانه هم می رسد. می گوید نسرین همیشه روحیه خوبی دارد روحیه ای که روز گذشته در دادگاهی که برایش تشکیل شد تا لغو پروانه وکالتش را بررسی کند نیز به خوبی دیده شد. او با لبخندی بر لب دستبندهای فلزی دستانش را نادیده و همسرش را در آغوش گرفت. این لحظه توسط قاب دوربین ثبت شد و مقاومت این زندنی سیاسی را به همه نشان داد.
اما هنوز مهمترین دغدغه او دلتنگی فرزندان برای مادر است و ملاقاتهای کابینی بند نسوان. می گوید :ملاقات کابینی برای بچهها خیلی وحشتناک و غیر قابل پذیرش است. خصوصا زمانی که در پایان ملاقات پردهها پایین میآیند نیما( فرزند سه ساله نسرین ستوده ) حتما گریه میکند. پردهای که مثل آوار بر سر آدم خراب میشود و مادری مقابل چشمان فرزندانش آرام آرام محو میشود، این وحشتناکترین رفتاری است که روح انسان به ویژه کودکان را تخریب میکند، رضا خندان درباره آخرین وضعیت این زندانی سیاسی که به یازده سال زندان محکوم شده است با کلمه سخن می گوید:
آقای خندان ! کمی درباره دادگاه خانم ستوده و نتیجه اش برایمان بگویید ؟
دادگاه دیروز همسرم بنا به درخواست مراجع قضایی که خواستار تعلیق پروانهی وکالت ایشان شده بود تشکیل شد ، دادگاه بنا به درخواست خانم ستوده و وکیل محترمشان جناب آقای عبدالفتاح سلطانی و موافقت قضات محترم رسیدگی کننده تجدید شدو در زمان دیگری برگزار می شود.
دیدن عکس های دیروز خانم ستوده برای خیلی ها روحیه بخش بود. خانم ستوده ظاهرا وضعیت روحی خیلی خوبی داشتند. این روزها ایشان در چه شرایطی به سر می برند؟
نسرین همیشه روحیهاش خوب بوده ولی گاهی دلتنگیها کمی اذیتش میکند خصوصا به خاطر بچهها و این هم خیلی طبیعی است.
در آخرین ملاقات که به صورت حضوری هم بود ایشان فرزندانشان را هم ملاقات کردند؟
بله بچهها هم بودند.چون روز زن بود به تعدادی از زندانیان بند قرنطینه زنان زندان اوین ملاقات حضوری دادند.
فرزندانتان این روزها چه شرایطی دارند؟
همچنان احساس دلتنگی می کنند از وقتی همسرم به بند عمومی منتقل شده است. بچهها هم مجبورند به صورت کابینی او را ملاقات کنند بجز در موارد استثنایی مثل همین هفته گذشته. این کار برای بچهها خیلی وحشتناک و غیر قابل پذیرش است .خصوصا زمانی که در پایان ملاقات پردهها پایین میآیند، نیما حتما گریه میکند. پردهای که مثل آوار بر سر انسان خراب میشود و مادری مقابل چشمان فرزندانش آرام آرام محو میشود، این وحشتناکترین رفتاری است که روح انسان به ویژه کودکان را تخریب میکند.
شنیدهایم وضعیت رفاهی بند زنان این روزها اصلا مناسب نیست خانم ستوده همچنان کف خواب هستند ؟
نسرین از بدو ورود به زندان تخت نداشته و ۹ ماه تمام است که روی زمین میخوابد تاکنون هیچ امکانی برای تحویل پوشاک یا لوازم شخصی در مدت ۹ ماه گذشته (به غیر از تعدادی کتاب) هم مقدور نبوده و اجازه تحویل ابتداییترین لوازم زندگی به او را نیز تاکنون نداشته ایم. الان بیش از ۳۲ نفر در فضای کوچکی به مساحت ۴۰ تا ۵۰ متر زندگی میکنند.
از آخرین وضعیت حکم ایشان چه خبر ؟
حکم ایشان در مرحله تجدید نظر هست اما هنوز رای قطعی صادر نشده است.
خانم ستوده تا به حال در چندین دادگاه شرکت کرده است. هربار یه یک دلیل شرکت کرده. این همه دادگاهبرای چیست ؟
هر کدام از دادگاهها موضوع خاصی دارد و اتهاماتی مطرح است. ولی مجموعهی رفتاری که با ایشان میشود به نظر میرسد بیشتر برخورد با یک وکیل حقوق بشری است تا برخورد قضایی با یک متهم.
درباره مرخصی یا امکان آزادی موقت ایشان خبری در دست دارید آیا به تازگی به مقامات قضایی مراجعه کردهاید؟
اخیرا نامهی درخواست مرخصی را به دادستانی دادهام ولی هنوز هیچ پاسخ قطعی در این باره داده نشده است.
- درود بر شرف نسرین ستوده که وکیل بودن را به تمام دنیا یاد داد.
وکیلی که برای اثبات حقانیت موکلینش زندان و داغ و درفش را به جان خرید.
باز هم می گویم درود و سپاس بر تو زن آزاده و سبز اندیش ایران.
- asiyab be nobat
mahale ahe mazloman damangire zaleman nashavad
aghayani ke khoda ra bar zolmeshan nazer nemibinand agah bashand jaza ankar napazir ast
malom nist hadafe anghelab ke asteghlal va azadi do rokne moheme an bod chera faramosh shodh
nakonad pish zamine faramoshie jomhorie aslamist ? ke mikhahand tabdilash konand be jomhorie irani
shoare ghabl az anghelab ra hanoz be yad daram
bar pa khiz az ja kan basate zolme doshman
- بمیرم برای بچههای نسرین ستوده که بخاطر عقدههای دیکتاتورهای این مملکت از داشتن اصلیترین حقوق انسانی یعنی بودن در کنار مادرشان محرومند. آخه به چه جرمی؟ به جرم حمایت از حقوق یه انسان بیگناه باید اینطوری باهاش رفتار بشه؟ آخه اینا قلب دارند. احساس دارند؟
اون از همسر تقی رحمانی که شاهد جنایت رژیم که زیر گرفتن جوونهای مردم در روز عاشورا در میدان ولی عصر بود که تنها بخاطر گفتن حقایقی که با چشمانش دیده بود اونطوری به خونش یورش بردن و مادر رو در جلوی چشمان فرزندانش با خودشون بردند. این هم از نسرین ستوده!
آخه این چه خدایی هست که حاضر این بچهها و این مادر اینطوری زجر بکشند. من میفهمم این بچهها و این مادر وقتی پردهها پائین میاد و ملاقات تموم میشه چه حسّ دلتنگی بدی بهشون دست میده. من با این سنّ و سال هر بار که از پدر و مادرم دور میشم بغض گلویم را میگیرد، چه برسد به این ۲ طفل معصوم که از کودکی از بودن در کنار مادر بی نسیب هستند. واقعا این جانیها خوئی از آدمیّت ندیدند.